Spoorwegbeveiliging van de Nederlandse spoorwegen
- 22 aug
- 2 minuten om te lezen
Bijgewerkt op: 3 okt
Veiligheidsverantwoordelijkheid
Onder beveiliging van het railgebonden spoorwegverkeer wordt verstaan: het zoveel mogelijk bevorderen van de veilige en efficiënte afwikkeling van dit verkeer door middel van technische inrichtingen, aangevuld met reglementaire bepalingen. In Nederland is ProRail de verantwoordelijke instantie voor het landelijke spoorwegnet. De gebruiker verwacht niet anders dan dat een trein veilig is.
"Alle middelen en methoden waarmee veilig treinverkeer wordt beheerst" is de meest gangbare definitie van het seinwezen.
De overheid ziet toe op de veilige afwikkeling van het verkeer op basis van de door haar gegeven eisen; deze eisen zijn richtinggevend zijn voor vernieuwing en instandhouding van de technische infrastructuur. Zie hiervoor o.a. de betreffende regelgeving.
Dit houdt in: een voortdurende optimalisatie in de te nemen veiligheidsmaatregelen; deze moeten structureel van aard zijn en duurzaam. Het treffen van bronbestrijdende maatregelen heeft als regel voorkeur; echter hiermee kan nooit worden volstaan: slijtage en defecten zijn onvermijdelijk, kosten van bronbestrijding kunnen onacceptabel hoog zijn. Achtereenvolgens zijn ook preventieve, correctieve en gevolgbestrijdende maatregelen mogelijk. De te kiezen maatregelen moeten een minimaal vereist veiligheidsniveau garanderen, waarbij uitvoerbaarheid, kosten en realiseerbaarheid afgewogen worden tegen het nut van meer dan minimale veiligheid. Overheidseisen gelden als absoluut minimum.
Een eventuele eigen visie van organisaties in de branche op bijvoorbeeld de vormgeving van veiligheidsmaatregelen mag daarmee niet in strijd zijn.
Bovenstaande tekst is grotendeels ontleend aan een uitgave ten behoeve van de Technical Visit IRSE aan Nederland; februari 1999, thema “Managing the Interface”, zie.
De totale spoorwegveiligheid wordt mede bepaald door de constructie van de spoorbaan, het rollend materieel, het vrije ruimteprofiel, e.a..
Bij het seinwezen gaat het dus in essentie over de middelen waarmee we de exploitatie van een spoorweg mogelijk maken door de treindienstleiding, die een op veilige manier een rijtoestemming / informatie geeft aan een machinist om de trein langs een voorgeschreven route te verplaatsen.
Het seinsysteem moet veiligheid garanderen, zonder onnodige "kosten" te veroorzaken, gemeten in tijd of geld.
Niet echt een nieuw inzicht, A.T. Blackall, een van de eerste voorzitters van de Institution of Railway Signal Engineers, formuleerde dit al in 1912:
“The whole of the methods and means by which the movement of traffic is controlled....
....A Signalling system must provide for safety without undue sacrifice of economy, whether in time or money”
(A.T. Blackall, ca. 1912)
Verzamelde kennis op deze site gestructureerd, zodat een systematisch beeld ontstaat van de verschillende kennisgebieden die tot het seinwezen en nauw verbonden vakgebieden behoren.
Uitgebreide historische informatie is ondergebracht in het hoofdstuk Geschiedenis.
Opmerkingen